Ya da kendini sistemin bir yerlerine yerleştirenlerin sistemin konforundan çokça yaralananlar için...
Ben halktan söz ediyorum, sadece seçim dönemlerinde hatırlanan insanlardan sonra kaderlerine terk edilen bu nasıl bir kaderse, birileri hep sefalet içinde. Başka birilerinin yediği önünde, yemediği arkasında, oğulları ayrı, kızları muhteşem hayat sürenler...
Ama aynı gemideyiz masalları, kardeşiz hikâyeleri...
Hani birileri konuşurken 85 milyon kardeş diyor ya ve genel taksimatta bu 85 milyonun çok fazlası ülkenin hiçbir nimetine ortak edilmiyor ya onlardan söz etmeye çalışıyorum, dilimin döndüğü kadar...
Ve konuşurken 85 milyon kardeştir diyenlere “Yalan söylüyorsunuz, siz hep yalan söylüyorsunuz” demeye çalışıyorum. Söylediğiniz gibi kardeş olsaydık bu kadar çaresizliğe bırakmazdınız insanların çoğunu ya da halkın ekseriyetini...
Belki de bir isyan bu yazılar, haksızlığa, adaletsizliğe, talana bir başkaldırı, yalancısınız baylar deme şekli...
Evet, ey insanlar, insan kardeşlerim ve baylar...
Koyu bir yalnızlık, koyu bir yoksulluk, koyu bir adaletsizlik, her yerde ve büyük bir çıkar, iktidar kavgası durmadan devam eden...
Koyu bir suskunluk her yerde, neden böylesine susmaya mahkûm edilmişsek...
Öte yandan koyu bir dindarlık, içinde İslam olmayan, adalet duygusu olmayan, paylaşma alışkanlığı olmayan, harama dil uzatmayan, ülkeyi, insanı, kamu mallarına el koyanlara hiç ses çıkarmayan...
Utanmazca ahkâm kesen insanlar, utanmazca konfor içinde yaşayan...
Bazen yaşanmaz böyle dünyada diyesi geliyor insanın...
Nerdesin ey ölüm?
Çünkü...
Birileri, “Yalnız biz biliriz, yalnız biz bilmeyi hak ettik, biz ne dersek o” demeye devam ediyor...
“Biz yoksak, yoksunuz” diyorlar. “Biz, biz, biz” demeyi dua niyetine kullanır gibiler...
Yazık oluyor insana, ülkeye yazık oluyor yoksullara, yetimlere yazık ediliyor. Yazık ediliyor annelere desen seni suçlu ilan edecek kadar utanmaz pek çoğu...
Kimisi siyaset adına, din adına kimisi...
“Biz seçilmiş insanlarız, biz hepinizden akıllıyız, biz önderiz” demeye inatla devam ediyorlar...
Hele din adına ahkâm kesenler...
Allah şerlerinden korusun ülkemizi, insanımızı...
Ne insanın çoğunun sefalet içinde umurlarında, ne serçelerin biz ölüyoruz demeleri...
Evet, sana ağrılarını unutturacak sözler edemedim yine...
Kusura bakma ey insan...
Kusura bakma bana da neren ağrıyor diyecek kimseler yok çevremde...
Her birimizi koyu bir yalnızlık kuşattı efendi sandıklarımız sayesinde...
Yine de selam olsun sana...