Yapacak bir şey yok, yenidünya insanı yani insanların çoğu şehir ahalisinin çoğu “hatta kalem sahipleri köşe sahipleri yazarlar gazeteciler, camilerde imam arkadaşlar bile” artık güçlünün yanında olmayı kendilerine görev bildikleri vakitler...
Güçlünün yanında olmayı hakkın yanında olmak sanıyorlar... Güçlünün yanında görünmekle kendilerini güçlü sanıyor çoğu... İnan bunu bilerek inanarak yazıyorum, insanımızın güçlünün servet sahiplerinin makam yetki sahiplerinin yanında görününce kendini güvende hissediyor...
Belki de güvende olmayışımızın bir başka görünmesidir bu... Doğrusu açık açık dillendirirsek, çoğumuzun bir güven sorunu da var... Söylemek isteyip de söylemediği doğruları var insanlarımızın çoğunun, onun için çok suçlamak da ahlaki bir tutum değil...
Ama birde bilerek isteyerek güç ve para sahiplerinin yanında görünmek var, eh bunu seçenlerin sayısı çok az değil...
Mesela kendine yazar gazeteci denilen arkadaşları tercihleri makam mevki güç sahiplerinin yanında görünmek genelde... Onlara yani güç makam sahiplerine servet sahiplerine sorma beyaz adamlara “sen aslansın sen bir tanesin” diyen onların sofrasına oturan ve bunu bir ayrıcalık gibi gösteren arkadaşlar yok mu bu şehir de?
Hadi yok deyin, hadi senin dediklerin yazdıkların doğru değil deyin ey halkım!
Ve sonra kendi bulundukları yere başkalarını da çağıranlar, neden sizde burada değilsiniz diyenler...
Hakkı kendi durdukları yer sananlar.
Yenidünya böyle bir şey galiba... Bu tavır Karşı konulmaz bir çıkar ilişkisi desen kızıyorlar...
Ne yazık ki insanımızın çoğu çıkarına yenik düşmekten öteye, çıkarını din haline getirdi...
Kalbimiz kirlendi çoğumuzun, çoğumuz kendine yalan söyle hale geldi ve başka insanlara da...
Günümüz insanı en çok Tanrıya yalan söyler hale geldi ve Tanırının yalanlara inanacak sananlar var...
Gerçi çoğumuz Tanrıyı hayatımızdan çıkardık, çoğumuz Tanrıya sen yerinde dur bizim işimize karışma evimize karışma çocuklarımıza karışma der hale geldik...
Sadece cenaze merasimlerinde bizimle ol, avcımızı azalt ve cenazemizi cennete koy diyenler...
Yine mi saçma sözler ettim, yine mi canını sıktım kimilerinin... Yapacak bir şey yok, biz yazıp söyledikçe canı sıkılmalı bazılarının...
İnsan yalancılara yalancı, riyakârlara riyakâr talancılara talancı deyince huzur buluyor...