Hasılı biz insan olmakla yükümlüyüz

Ey sevgili, ey sevgili insan kardeş... Demeyeyim mi? Hatırlatmayayım mı? Hani çok uzak gitmeyecektin... Hani insan insanın yanında olacaktı, hatta şifa olacaktı insan insana...

Ne oldu? Neden uzak duruyorsun? Neden selamsız, sabahsızsın? Neden görmezden geliyorsun yoksulları...

Onlar yoksul falan değil, onlar bilinerek yoksul bırakılanlar, bilerek aç bırakılanlar, bilerek kimsesiz, sahipsiz...

Sana ne oldu da sen de zalimlere benzer oldun? Kötüler gibi davranıyorsun insanlara, yoksullara, yetimlere, yaşlılara...

Sistem diyorum, sistem sonra ülkeyi idare edenler yaşlıları, yaşlı erkekleri, kadınları kendine muhtaç duruma getirdi ve sonra...

Sonra verdiği üç beş kuruş sosyal yardımı gözüne sokarcasına, "Bakın sizin karnınızı doyuruyoruz" der oldular, sanki babalarının parasıyla yardım ediyorlar. Şimdi bunların alçakça bir davranış olduğunu demeyelim mi?

Belediyeler sosyal yardım adı altında insanların canını acıtıyorlar, memur denen arkadaşların yanında hiç değerleri yok yardım alanların. Kimse kusura bakmasın, ben bunların gözlemini yapmadan, bilgisini almadan dile getirecek biri değilim. Bilgisi doğru olmayan her yazı, her haber şeytani bir davranış halidir...

Selamsız habersiz bırakmam demiştin hani...

Sen benim aydınlığımsın demiştin bir ara...

Ayrılık uzarsa ve çok özlersem "Ne bileyim" döner gelirim demiştin...

Anlasana...

Merhamet etsene Allah için olsun..

Yokluğun...

Yokluğun cehennemin öteki adı şimdi... Yokluğun avuçlarıma dolan yaz sıcaklığı...

Rüyalarımda görür gibi olsam da...

Tutmak istediğim ellerine ulaşamıyorum...

Nedesin ey insan kardeş?

Nerdesin ey sevgili?

Ey iyilik nerdesin, ey sevda ey aşk, ey insanlık ey Müslümanlık sahi nerdesin?

Yapma...

Böyle zalimce hiçe sayma beni...

Unutma boşver deme ne olursa olsun deme...

Bana ne diyenler, unutanlar, başkalarının acısına duyarsız, kalanlar hep zalimlerden oldular...

Sen onlardan olma, kalabalıklara karışıp kendini merhametsizler listesine yazdırma...

Utandırma beni elâleme...

Düşlerime kar yağdırma, yaz güneşinde...

Bir su ver papatyalar kurumasın, kuşlar susuz kalmasın...

Çünkü biz insan olmaya yükümlüyüz, aldırma kentin gazetelerinin haberlerine...

{ "vars": { "account": "G-0GZNXP00R2" }, "triggers": { "trackPageview": { "on": "visible", "request": "pageview" } } }