Evet endişeliyim ülkem adına insanlık adına endişeliyim, insanlığımızı kaybeder gibiyiz, elbette bunu demek kolay değil biliyorum bazılarının canını sıkılacağını, ama beyler ama efendiler şehir ahalisi elimde değil bir insan olarak endişe içindeyim, içimde insanlığımızı insan yanlarımızı kaybetme korkusu...
Kent adına çocuklar kuşlar adına kardeşlik nutukları çekenler adına hatta din adına endişeliyim insanlığını kaybetmek üzere insanlık... Merhametini edebini utanmayı kaybetmek üzere falan değil, yemin olsun kaybettik...
Utanmayı kaybettik edepli olmayı kaybettik...
İslam’ın bize anlattığı kardeşliği komşuluğu kaybettik, bu korkunç bir kaybediş değil mi insanlık adına, hele Müslüman olduğumuzu iddia eden bizler adına?
Bunları yazdım dillendirdim diye kızanlar da biliyor bunu...
Her neyi kaybedersen kaybet ama insanlığını kaybetme diyeceğim de, kaybettik be dostlar...
Kaybetmeseydik bu kadar uzak kalırımıydı insan insandan? Mesela geçen sene evinden iki bin lira kira alan amca bu sene on iki bin lira kira isterken kaybettiği vaaz geçtiği insanlık değilse nedir?
Görmüyoruz ama oğullarımızı kızlarımızı kaybediyoruz... Sokaklar artık eski sokaklar değil... Pişirdiği yemekten üç beş komşuya gönderen kadınlar yok artık...
İnsan hakkı çocuk hakkı hayvan hakkı canlıların hakkı diye bir şey kalmadı kalbimiz de, neden zorunuza gidiyor bu gerçeklerin söylenmesi...
Mesela kimin kimlerin umurunda “komşusu açken tok sabahlayan bizden değildir” buyuran Peygamberin bu sözü...
Bayramlarda kendi çocuklarını giydiren ama yanında mahalledeki yoksul yetim çocukları da giydiren babalar adamlar dan da yok...
Yok işte...
Kalmadı dostlar... Ve kalmayışı bunların yok oluşu bizi endişelendirmiyor “bize ne oldu?” dedirtmiyor kimseye...
Sahi biz biz insanlara biz Müslümanlara ne oldu da, bu kadar yozlaştık, insan yanlarımızı terk ettik?
Biz mi terk ettik insanlık mı bizi terk etti, biz mi tek ettik merhamet iyilik mi bizi terk etti belli değil...
Ama kesin söylüyorum din bizi terk etti, Müslümanlar adına diyorum evet kardeşler din bizi terk etti...
Dini taşıyamaz olduk, hayatımıza karışma dedik dine, oda ne halin varsa gör dedi başını alıp gitti...
Ve tarihin hiçbir devrinde bu kadar uzun açılmadı din ile inanların arası...
Hacca giderken Umreye giderken helalleşmek geliyor şimdi herkesin aklına, ya hacca gitmezsen umreye gitmezsen helalleşmek gerekmiyor mu o insanlarla?
Neyse...
Hoşça kalın...
