Bencil olmak, her şeyi yalnızca ben bilirim demek, şeytanın duruşudur. İnsana değer ver, şiire değer ver, şiir okuyan, şiir yazan kişilere değer ver, unutma şiir insan yüreğini, sözünü aydınlık kılar ve yine unutma bu uyarıları kimseler yapmaz sana...
Devam edelim istersen, sormazsın da, yine de derim ki bana sorarsan, bu konuda bir şeyler söyle dersen, asla kötülere sevdalanma, kötüleri yol arkadaşı, yoldaş edinme, yoldaş edinme kedilere merhamet edinmeyenleri, köpekler uyutulsun diyenleri ve üzülmeyenleri kuşlar aç kalmasın bu dünyada diye...
Evet, sevdalanma yağmuru, kuşları sevmeyenlere, bir yetime el uzatmayı düşünmeyenleri ciddiye alma...
Ama iyidir çoğu zaman saçma sözler etmek. Mesela yalan söylemekten, insanları kandırmaktan, merhametsiz olmaktan iyidir kimi zaman saçmalamak...
Yalan yazmaktan iyidir, kentin beyaz adamlarını kutsamaktan iyidir. Hatta kentin Belediye Başkanı ile oturup çay içmekten, sonra ben başkanla çay içtim diye hava atmaktan çok iyidir saçmalamak. Ey insanlar kuşların aç kalmasına, çocukların aç kalmasına seyirci kalmayın demek, sizi kimse duymasa da...
Çok mu gerçek dışına çıktım sizce, çok mu hayalci buldunuz demeye çalıştıklarım?
Sonra durma zalimin yanında durma, onları övme...
Hakka hak demeyenin yanında da durma... Herkesin hakkına saygı göstermeyenin de...
Ala itibar etme, ekmek yalnız bizim olmalı diyenin, söz yalnız benim bizim olmalı diyenleri dikkate alma, eğer yüreğinin aydınlık kalmasını istiyorsan, adaleti yöneticiler istiyorsan...
Ve...
Ve ülkeyi yalnız biz severiz diyen hokkabazın yanında da durma. Çünkü onlar her daim insanlara “Kusura bakmayın bizler ülkenin, kentlerin seçkinleriz” diye diye ülke nimetlerine el koyanlardır, el koyanlardır kentlerin dağlarına, ormanlarına, denizlerine...
Bunların varlığını hepiniz biliyorsunuz ey kent ahalisi, ama çoğunuz görmezden, duymazdan geliyorsunuz. Sonra insanlık tükendi diyorsunuz kendi aranızda konuşurken...
Keşke her daim hakkı söylemeyi, doğru sözlü olmayı seçseydik diyeceğim sözlerime üzülme...
Sonra...