En çok camilerde konuşulur “Müslümanlar kardeştir” diye. En sık duyduğunuz kavramlardan bir kavramdır “Müslümanlar” veya “Müminler kardeştir” sözü hutbelerde vaazlarda...
Sonra siyasilerin konuşmalarında olur en çok, partisi düşüncesi ne olursa olsun en çok siyaset insanları konuşurken duyarsınız “85 milyon kardeştir” diye...
Peki, öyle mi peki samimi bu sözü edenler?
Samimiyet olmayan söz söz müdür, inanmadığın sözleri etmek yalancı olmaktan başka nedir?
İtirazımız, hatta isyanımız yalanlara, yalancılara ve bu sözlerin iyiliği altında bizi ülke insanını kandıranlara...
Yapmayın beyler, efendiler yapmayın, yapmayın hanımefendiler...
Gelin yeni sözler edin, gelin kardeşlikten söz edeceksek kardeşçe yaşalım birlikte... Birlikte sevinçlerimiz olsun, tamam ağlanacaksa birlikte ağlayalım, ama ne olur biraz da adaletli olalım birbirimize...
Mesela devletimiz, ülkeyi idare edenler azıcık adaletli davransınlar ülkenin her insanına... Yoksullar, fakirler, yaşlılar, kimsesizler bu kadar ezilmesin, aşağılanmasın, manzara buyken asla samimi değilsiniz, kardeşlik sözü ederken...
İşinize geldiği konuşuyorsunuz, adaleti kendi çıkarınıza göre yorumluyorsunuz, devletin nimetlerini taksimde hep kendinizin çıkarını, menfaatini öne çıkarıyorsunuz...
Evet, itirazımız var. İtirazımız dağlar kadar hem de... Dağlar dedim de mesela dağlara bile el koyanlarsınız çoğunuz kardeşlik diye diye...
Adaletin olmadığı bir yerde, hakça bir paylaşımın olmadığı yerde, bazı insanların kaksızlığa uğradığı, bazı insanların askıda ekmeğe, simide yemeğe muhtaç edildiği bir ülkede, kardeşlikten söz etmek sadece utanmazlıktır... Utanmazlıktır bazılarının ve çocuklarının Karun gibi hayat sürerken, ülkede bazı insanların askıda ekmek var mı diye gözetlemesi bir utançtır o ülkeyi idare edenler için...
Ama bu insani bilinci taşımak gerek önce...
Tamam, bu itirazlarımızı duymazdan gelin, ama unutmayın bunun hesabı çok ağır olacak öteki dünyada, tabi öyle bir yere inancınız varsa diye söyledim...
Size gelince ey cami cemaati, size gelince ey beyaz sarıklı hocalar, vaizler, imam kardeşler size gelince...
Hiç kimse kimseyi kandırmasın, aslında siz de biliyor, hatta görüyorsunuz artık Müslümanlar arasında kardeşliğin yok olduğunu, kimsenin umurunda olmadığını evine ekmek götüremeyen babaların zor durumunun...
Komşusu açken tok sabahlayan tam iman etmiş olmaz Peygamber Hadisi’nin kimsenin umurunda olmadığını, öylesine masallaştığını...
Ve ben...
Bende bilir oldum yazdıklarımın, söylediklerimin çok ciddiye alınmadığını. Olsun diyor, yazmaya söylemeye devam ediyorum... Olur ya belki bir gün biri duyar, ciddiye alır “Sen ne diyorsun?” diye sorar diye...
Kalbe girmeyen hiçbir söz, söz değildir, bunu söylemek için uzattım bunca...
İyilik içinde kalınız...