İKaç gündür geçmeyen öksürüğüm var. Doktora gittim, haliyle acil yıkılıyor. İftara yakın fırında bekleyen pide kuyruğu gibi millet üst üste bekliyor. Sıra bana geldi. Doktor başı yere doğru bakarak, “Neyiniz var?” dedi. Benden önce 100 kişi bakmış. Benden sonrası bir o kadar daha var. Sabaha kadar kaç olur bilinmez, adamın kafası bir milyon… “Hocam öksürüğüm var, geçmiyor” dedim. “Aç boğazını” dedi, baktı. “Hırıltı var mı?” dedi. “Biraz” dedim. “Acil sigarayı bırakman gerekiyor” dedi. Gülerek dedim, “Hocam ben sigara kullanmıyorum.” “O zaman azaltman gerekiyor. Başka türlü geçmez” dedi. Bu sefer benim kafa yandı. Doktora teşekkür edip ayrıldım. Yapılan muayene, işlem bu.
Maalesef acayip bir salgın var. Hastaneler çok kalabalık. Acildeki tek doktor bununla baş etmeye çalışıyor. Hem sağlık riski var hem bir psikopatım saldırma riski var hem de ciddi yıpranma payı riski var. Buna rağmen işini yapmaya çalışıyor. Bana ne denli faydalı olmasa da işini yapmaya çalışan bir sağlık emekçisi. Önce kızdım, sonra hak verdim kendisine.
Sigara içmediğim halde içmemem söylenen, hatta sonrasında azaltmak gerektiği reçete edilen bir muayeneden sonra önce kızgın, sonrası gülerek ayrılmak güzel bir anı oldu. Selam olsun sağlık emekçilerine. Var olsunlar. Öksürük geçer ama bir şehirde doktor olmadığı bir anı düşünün. Vahim bir durum değil mi?
