Günümüzde gerçekleri düşünmek, bunun için zaman ayırmak, mesela neden benim ülkemde bunca haksızlık -adaletsizlik var demek, arka sokaklar neden bu kadar yoksul demek...
Neden birileri bu kadar varsıl zenginken, başka birileri neden bu kadar yoksul sefalet içinde, çocuklarının karnını doyuramıyor babalar demek...
Ve neden benim ülkemde 70 yaşının aşmış kadınlar başkalarının evlerine temizliğe gitmek durumunda kalıyor demek ve yine 70 yaşını aşmış insanlar emekliler çalışmak zorunda çöplerden ekmek yiyecek toplamak zorunda diye düşünmek...
Neden birileri durmadan bana akıl veriyor diye düşünmek, seni ancak ben yönetirim deyip durması uzun uzun anlatımlarla...
Uzun etmeden dersem “bütün bunlar içini acıtır da” ağlamak istersin bağıra bağıra ağlamazsın bile...
Ve soramazsın kimselere, kime sorsan ya boş ver diyecekler ya, seni meczup olarak görecekler, ya da bu işlere karışma başını belaya sokarsın, sen efendilerimizden devletimizden devleti yönetenlerden iyi mi bileceksin diyecekler...
Ya da/ya da sen de onlardansın sen de hainsin gibi sözlerle susturulmaya çalışacaklar...
Senin dediklerin doğruysa neden sussun ülkeyi yönetmeye talip olan muhalifler, dediklerin doğruysa haksızlığa uğrayan varsa adalet eşit değilse ekmek paylaşımı adil değilse, neden yazmasın gazeteler?
Neden anlatmasın camide imam, Cuma günleri vaaz veren vaizler veya kentin müftüsü...
Onlar neden sussun kuran konuşursanız doğruyu konuşun yalan söylemeyin sözün gerçeğini söyleyin deyip dururken?
Seni hangi yanağından öpmeli ey gerçek, nasıl dile getirmeli seni de, efendiler kızmasınlar, beyaz adamlar beyaz kadınlar beyaz Müslümanlar kızmasınlar...
Ve kızmasınlar şehirli yazarlar gazeteciler imamlar öğretmenler, yöneticilerimiz...
Ah benim güzel ülkem, güzel şehrim, güzel dağlar ağaçlar bir daha ah, ne yapsak tam söylenmiyor söylenmesi gereken gerçekler...
İnsan kendiyle kendi kalbiyle kalakalıyor böyle zamanlarda... Umut işte, hele bir kış çıksın hele bir bahar gelsin kuş sesleri çoğalsın dallarda belki daha mertçe yazar daha mertçe söylersin, ne söylemek istiyorsan...
Neyse hoşça kalın...
Kusura bakmayın ben de böyle teselli etmeye çalışıyorum kendimi, biraz daha tutunmak adına hayata yaşama...
Acılı bir haykırış kabul edin, çok ilginizi çekmiyor bile olsa...
