Yıllar önce Alanya dilencilerden geçilmiyordu. Çeşitli zabıta ve polis operasyonlarıyla sayıları bir hayli düşmüştü lakin son bir senede ciddi bir artış var. Acaba sebebi ne?
Buna ekonomik kriz sebebi diyebilirsiniz, alışmışlıkdiyebilirsiniz, fırsatçılık diyebilirsiniz, duygu sömürüsü diyebilirsiniz ya da gerçekten çaresizlik diyebilirsiniz. Neyin ne olduğunu bilmediğimiz için biz de zaman zaman ikilemde kalabiliyoruz. Keza bu işi çok profesyonel yapıyorlar. Kimisi sırtında bir bebek uyuyor, dileniyor. Uzmanlar ona ilaç verip uzun süre uyutup duygu sömürüsü yapıyorlar diyor. Kimisi sahte kaymakamlık belgesi düzenleyip elinde kağıtla geziyor. Kimisi açım diyor. “Gel lokantada yemek yediririm” diyorum çıkıp gidiyor. Derdi açlık değil, senden koparacağı paranın derdinde.
Gerçek ihtiyacı olan ar duygusu nedeniyle dükkandükkan gezemez. İsteyemez, boynunu büker, gurur yapar. Önemli olan onun gibileri bulup sağ elin verdiğini sol el bilmeden verip hayır duasını alıp vicdanını rahatlatmaktır. Son dönemlerde şehir merkezinde iyice azdılar. Kolundan çekip sormalar, önüne durup para istemeler, sarhoş gezip ekmek parası istemeler, uyuşturucu bağımlısı olup, “Annem hasta döşeğinde can çekişiyor, ilaç lazım” deyip verdiğin parayla uyuşturucu alanlar, “Çocuğum hastanede kaldı, çıkaramıyorum” deyip para isteyenler…. Devlet tüm çocuklara sigortası olsun ya da olmasın her türlü bakıyor. Master bir yalan. Bu bunu da alet ediyorlar maalesef. Ciddi bir zabıta operasyonu lazım. Ak kara eleyip piyasadan çekmek gerekiyor. Kalın sağlıcakla.
