Evet, dünya acı içinde acı içinde çocuklar yüz binlerce kadın anne kardeş acı içinde/ve sen bana ne yapıyorsun diye soruyorsun...
İçimde büyük bir ağlama var, hiçbir işe yaramayan...
İnsanlığımdan da Müslümanlığımdan da şüphe duyduğum vakitler büyük bir hezimet duygusu yüreğimde...
İster inan ister inanma böyle zalim alçak bir çağda yaşamaktansa, bir ağacın altına gitmek börtü böceğe yem olmak geçiyor içimden veya dünya dünya dolusu göz yaşlarıyla kendi halime insanların haline özellikle Müslümanların haline ağlamak istiyorum...
Canım sıkılıyor desem, can sıkıntısından öte bir şey bu... Üstelik biraz yoksul biraz parasız bir adamım ben, belki çaresizliğim bundandır...
Acılarınız saklarsanız iyi kul olursunuz der İmamı Gazeli, saklanacak katlanacak acı değil ki bunlar... Sekiz milyar insanın iki milyar Müslüman’ın gözü önünde çocuklar ölüyor öldürülüyor bebekler katlediliyor kolları bacakları kopuyor, anneler babalar çocuklarını gömecek mezar bile bulamıyorlar bizler birbirimize masal anlatıyoruz...
Bizler yani kalbi olanlar içinde azıcık merhamet kırıntısı olanlar... Birde bundan uzak olanlar var, mesela içimizdeki kimi solcular ve de kimi sağcılar bu insanlığa merhamete çok uzaklar...
Hatta kimi Müslümanlar, nasıl bir dine inanıyorlarsa...
Farkında mısınız insanımızın pek çoğu dünya gül gülistanlık imiş gibi hareket ediyorlar, yiyorlar içiyorlar geziyorlar...
Herkes bizim gibi düşünsün demek gibi bir düşüncem yok, ama insan olmanın ve de Müslüman olmanın taşıdığı sorumlular var diye düşünüyor inanıyor iman ediyorum...
Birilerinin yüreği kirlendi diye, bizde mi kirletelim? Birileri zalim olmayı insanlığa karşı sorumsuz olmayı seçti tercih ettiyse biz de mi öyle olalım diye kendimle konuştuğum vakitler...
Canı cehenneme zalimlerin ve zalimleri görmezden gelenlerin zulmü görmezden gelenlerin...
Dünyanın neresinde çocuklar savaşlarda ölüyorsa öldürülüyorsa aç bırakılıyorsa bizim canımız acıması gerek diye düşünüyorum...
Canı acımıyorsa onun insanlığında dininde bir sorun vardır diyeceğim kimse can sıkmasın...
Karanlık bir dehliz gibi dünya, herkes bir gün bu dehlizde kaybolacak...Kendi kendimize masal anlatıp kendimizi masum ilan etmeyelim demek istiyorum..
Bir acıya ortak bir derde dermen değilsen, zaten sen hiçbir şeysin diyecek çok kişi var ortalıkta utanmazca gezen dolaşan...
Dünya ile sevişenler hep kaybettiler...
