Her şeyin pazarı oluyor pazarı kuruluyor da, neden söz pazarı olmasın, neden söz pazarı kurulmasın? Neden iyi sözler etmek adına o pazara uğramayalım, yeni sözler güzel sözler almayalım?
Becerebilseydim bir söz pazarı kurardım, gelen giden söz satın alsın ve sokakların küfrü azalsın isterdim...
Biliyor musunuz, söz yoksulu haline geldik veya getirildik ülke insanı olarak... Ve artık insan insana güzel sözler etmez oldu, edemez oldu... Her şeyi kendimize dert ettik, parasızlığı dert edindik, işsizliği dert edindik, hatta lüks arabalara binememeyi dert edindik de, dert edinmedik sözlerimizin azaldığını...
Kalbinin karanlığa gömülmesi dert olmaz oldu insana...
İnsanın insana güzel sözlerinin olmadığı bir çağ, çağımız diyeceğimde bize ne çağdan... Ülke insanı olarak Müslüman ahali olarak, birbirimize söyleyecek sözümüz kalmadı kardeşçe...
Söz yoksulu olduk, iyilik kapılarını kapatan sevgi ve aşk kapılarını kapatanlar olduk...
En acısı Tanrıya kapattık kapıları, o girmesin bilmesin görmesin istedik suçlarımızı, ama ondan hiçbir saklanmaz ki...
Kocaların eşlerine edecek iyi güzel sözleri yok artık, dilimiz odun gibi oldu, dinimiz dinimiz olmaktan çıktı ve yüreklerimiz sokaklarımıza benzer oldu...
Karanlığı giyinmiş gibi olduk çoğumuz...
Çok karanlık, çok küfür çok gürültü...
Para kazanmak servet edinmek adına her şeyin peşinde olan insan, güzel sözün ne olduğu bile aklına düşmüyor...
Merhametli olmak aklına düşmüyor, Tanrının her şeyi gördüğünü bildiğini aklına getirmiyor, günümüz insanı...
Kitap okumuyoruz arkadaş ve bilmiyoruz kitabın her şeyden değerli olduğunu... Şiir okumuyoruz, şiirin insan gönlünü okyanuslar gibi yüce yaptığının, farkında değiliz...
Yöneticilerimiz kitap okumayı sevmiyorlar değil, çoğunun kitaptan haberi yok... Meslek kuruluşlarının başına seçilen kişilerin “hemen hemen hepsinin” kitap diye bir derdi yok, konuşurlarken veya konuşmaya çalışırken anlıyorsunuz bunu...
İşlerin kötüye gittiğini söylemeyi kendilerine hak görenler, kendilerinin yüreklerinin karanlığa doğru gittiğini görmüyorlar... Çünkü günümüz insanı dünya sevgisinden başka bir şeye talip değil...
Artık konuşmalarımız da sokak dili hâkim...
Neden üzülmüyor insan bu hale düşülmesine?
Her şeyimizi kaybediyoruz, ağır bir söz ama hatırlatılmalı karşılıklı...
