Onlar gibi kahramanlardan bir kahraman değilim sevgilim... Evet, umutlarım var ama çoğu dedemden kalma, yeni bir şey yok... Yarı açık kapılar gibi yüreğim, kayıp yıldızları bile dert edinen...
Ama içimde hep uzun bir yer telaşı, nereye gideceksin deseler, söyleyecek bir şey yok... Ama biliyorum benim gibi yüz binlerce insan var bu ülkede, ne gidecekleri bir yerleri var ne kalacakları...
Ekmek girmeyen evler var desek kızıyorlar, ama var... Çocuklarına mahcup babalar ile karşılaşıyorum nerdeyse her gün...
Kınanalı güvercin gibi kız çocukları, gönülleri yaşlanmış...
Bunun böyle olduğunu kimselere anlatamıyoruz, anlatmaya kalksak, bin bir azar yemek var hatta aşağılanmak var, kendilerini sadece kendilerini ülkenin efendisi sananlar tarafından...
İnsan insanın varlığından sıkılır mı, sıkılıyorlar... Yoksullardan sıkılan yöneticiler, onları muhatap görmek istemeyenler...
Mesela sanki bana yasak konmuş kentin belediye Başkanı ile görüşmek, bin çeşit soru “Kim diyelim konu neydi neden şimdi?” ve başkanın yanında Ankara dan önemli misafirleri var yalanları,insanın yüreği yaşlanıyor bu saçma sapan bahaneleri dinlerken sorulara cvap vermeye çalışırken...
Servet sahiplerine para sahiplerine verilen değerin başka insanlara asla verilmediği onları beklemesini umursamayan bir zihniyet hâkim her yerde...
İnsanın kendini anlatamaması tanıtamaması ne kötü diyeceğim de, öyle değil aslında..Onlardan değilseniz konuşurken onlar gibi konuşmuyorsanız, sizi ciddiye almıyorlar...
Allah ile aranızın iyi olmasına falan bakmıyorlar, koskocaman bahaneler buluyorlar, en kötüsü sen yoksullardansın der gibi yapıyorlar ya, çok üzülüyor insan... Avuçlarında saklıyorsun üzüntünü gözlerinde saklasan alay edecekleri düşüyor aklına...
İnsanın umudunun azalması ne kötü, ama biz değil onlar azaltıyorlar umutlarımızı siyaset yapanlar particiler ve bir de sadece kendilerini Müslüman sananlar, bunu da demiş olalım...
Bizler yaşamaya geç kalmış bir çağın çocuklarıyız, beyaz adamların kimi beyaz kadınların insafına terk edilmiş...
Azıkları kalmamış yolcular gibi...
Adımızı adlarının yanına yazılmasını istemeyen bir zihniyet, asla şu parti bu parti dememem, çünkü sistemin kendi çok karanlık...
Üzülme de bana, üzülme gülün oymağı bizdedir de... Geçer de, bir gün her şey geçer de,geceye ferman açtık de, teselli et...
Seni Allah’a ısmarladım de...
En azından bir dilenci duası bırak bana da sevineyim...
