Elbette aklım başımda bu ülke de demeyeceğim, ama zoruma gidiyor ülkeyi yönetenlerin yönettiklerini sananların insanlara söyledikleri yalanlar yaptıkları talanlar ülke insanına değer vermeyişleri...
Kandırılıyoruz Albayım, kandırılmak zoruma gidiyor...Halkın yoksulların
kimsesizlerin yaşlı insanların kadınları işsiz babaların kandırılması zoruma
gidiyor onların bir parçası olarak onlardan biri olarak çağdaşı olarak..
Yoksulları görmezden gelişleri insanı incitmeleri durmadan sizin için şunu
yaptık bunu yaptık deyip durmaları, sanki yaptıkları hizmetin karşılığını
almıyorlar gibi, sanki kendi çıkarlarını daha çok öne almıyorlar gibi...
Adaletsizliği haksızlığı görmezden duymazdan gelişleri zoruma gidiyor,
düğüm düğüm acılar oluşuyor içimde...
Ülkeyi idare edenlerin sonra kentleri idare edenlerin yani Belediye
Başkanlarının, ve daha başka yöneticilerin insanı ciddiye almamaları, insan
hakkını ciddiye almamaları, kuşların yok oluşunu daha başka canlıların yok
oluşlarını ciddiye almamaları, hakkı hakikati ciddiye almamaları zoruma
gidiyor...
Neden diyorum neden; insanının çoğunluğunun Müslümanlardan oluşan
her mahallesinde her sokağında bir cami olan, o camilerde sözde iyilikten
haktan doğru olmaktan söz edilen ülkede “neden birileri çok fazla zengin
başka birileri neden çok yoksul” sorusunun cevabını bulamayışım veya
olmayışı zoruma gidiyor...
Oysa Müslümanlar kardeştir diyor din, kardeşinin derdini dert edinmeyen
bizden değildir der Hazreti Muhammed binler selam olsun...
Ve iman etmeyen cennete giremez, birbirinizi sevmedikçe iman etmiş
olmazsınız, der...
Neden bizi sevmiyorlar Albayım, neden insanlar birbirini sevmez neden
Müslüman Müslüman’ı varsıllar yoksulları sevmezler, üstelik bu vatan için
bu din için en çok yoksul ailelerin çocukları ölürken?
Bütün bunlar zoruma gidiyor Albayım...
Mesela camilerde kürsülerde minberlerde bunların anlatılmayışı hem içimi
acıtıyor hem zoruma gidiyor...
Neden insan insana ya da Müslüman Müslüman’a duyarsız hatta acımasız
merhametsiz ben bu soruları sorunca birileri çok kızıyor neden
kızıyorlarsa...
Ve yine mesela gazetecilerin yazarların sözde söz sahiplerinin bunlardan
söz etmeyişleri haktan hakikatten söz etmeyişleri hakkı savunacak işler
içinde olmayışları hem aklımı yakıyor hem zoruma gidiyor...
Ülkemizde her gün üç beş kadının annenin kızın kız kardeşin pisipisine
öldürülmesi, yok edilmesi gerçekten zoruma gidiyor albayım...
Kızlar Albayım kızların kız çocuklarının en çok kaybolduğu öldüğü
öldürüldüğü yok edildiği böyle bir zamanda yaşıyor olmak canımı acıtmakla
kalmıyor zoruma gidiyor...
Zoruma gidiyor içimi acıtıyor Yaşlıların emeklilerin hor görülmesi onların
incitilmesi yok sayılması görmezden gelinmesi çaresiz yaşamlarla baş başa
bırakılması zoruma gidiyor ülkeyi yönetenlerin şatafat içinde konfor içinde
yaşarlarken...
Zoruma gidiyor yöneticilerin bu kadar çok yalan söylemeleri yalan
hikâyeler anlatmaları, görmemeleri sokakların yaşanmaz olduğunu
sokakların çete yuvası haline gelişini arka sokakların perişan hallerini...
Bağrımız delik deşik, delik deşik düşlerimiz hayallerimiz insanlığımız
Müslümanlığımız, bunları göre göre bile bile yaşamaya çalışmak zoruma
gidiyor Albayım...
Kalan inancımızı da kaybetmekten korkuyorum Albayım..
