Ey insanlar mı diyeyim veya ey Müslümanlar... Görüyorsunuz dünyanın bir yerinde değil dünyanın her yerinde kıyamet kopuyor... Her gün yüzlerce çocuk yüzlerce kadın anne baba kardeş öldürülüyor İsrail terör devleti tarafından...
Ve bizler insan olarak Müslüman olarak bu vahşeti izliyoruz hiç bir şey yapamıyoruz demeyeceğim, çoğumuzun yapmak için bir hevesi gayreti yok...
Hüzün kalmadı çoğumuzun yüreğinde kardeşlerimiz için ölen bebekler çocuklar adına...
Oysa inandığınızı söylediğiniz Allah inandığınızı söylediğiniz din o insanlar için senin kardeşin diyor...
Demiyor mu?
Demiyor mu ey insan, ey Müslüman öyle denmiyor mu inandığını iddia ettiğin dinde?
Müminler kardeştir denmiyor mu ayette? Peki, bu nasıl bir kardeşlik bu nasıl bir suskunluk kopan kıyamet karşısında...
Tamam daha öte yapabileceğin bir şey yok, ama sokağa çıkıp tek başına bile bağırabilirsin zulme hayır diye bilirsin...
Oy verdiğin partinin ne yaptığını görebilir onu ikaz edebilirsin... Çok mu uçuk şeyler söylüyorum... Bunları yapamayacaksan ne yapacaksın, mesela devleti idare edenlere bir şeyler söyleyebilirsin, mesela bakanlara milletvekillerine hatta cumhurbaşkanına telgraf çekebilirsin, yap bir şeyler de, ne yaparsan yap...
Kıyamet kopuyor... Evet, her gün binlerce çocuk binlerce kadın binlerce anne kardeş öldürülüyor, yaşayanlar aç ve susuz bırakılıyor evleri başlarına yıkılıyor...
Sahi yapacak hiç mi bir şey yok...
O zaman bu kardeşliği nasıl izah edeceğiz en azından kendimize...
Küresel bir ölüm kalım savaşı veriliyor, bütün kâfirler kötüler zalimler birleştiler, ya biz?
Binlerce çocuk öldürülüyor kendileri babaları anneleri Mümin olan... Fakat bazılarının umurunda değil... Zombilerden, hayat süren leşlerden farkları yok... Yemekhane, yatakhane, abdesthane arasında kımıldayan bir hortum gibi yaşıyorlar...
Ama utanmadan Müslüman olmaktan Müslüman kardeşliğinden söz ediyorlar... Saçma sapan mevzular, beş para etmez yakınmalar... Pes!
