Bir sabah kalktım sen ölmüşsün, ya da sen kalktın ben ölmüşüm... İnsanız ya komşuyuz ya, birbirimize yardım etmemiz gerek diye inandık ya...
O zaman söyle öte tarafa taşınacak neyin var, neyini almak istersin giderken? "Şunu yanına, almam gerek" diyeceğin bir şeyin var mı?
Giderken yanına alacak hiçbir şeyi olamayan, olmayacak olan neden, ama neden bu kadar dünyaya tapar, neden bunca kötülük yapar başka insanlara, mesela komşularına...
Neden hakkı olmayan şeyleri talep eder?
Mesela makamı, mevkii, gücü, yetkiyi?
Mesela evi olanlar evini taşıyabilecek mi yanında veya parasını, servetini götürebilecek mi?
Eğer taşınmayacaksa, taşınmayacağına inanıyorsa neden burada durmadan “Evim evim” deyip duruyor? Mesela neden zulüm ediyor evinde oturan kiracısına? "Ya evimden çık ya kirasını bu kadar para yap" der durur?
Neden haram, helal hesabı yapmaz, öz kardeşlerinin haklarına el koyanların hiç mi akıllarına düşmez çetin hesap günü, o malların kendinin olmadığı?
Bir daha düşünelim mi, bir daha soralım mı birbirimize, ölünce yanımıza alacağımız neyimiz var...
Seni içinde taşıyacakları sal bile senin değil, bunu ne zaman öğreneceğiz veya buna ne zaman iman edeceğiz?
Camilerde imam arkadaşlar veya kentin müftüsü güzel bir dille neden söylemez bunları bize diyeceğim de, söyleseler duyacak, duymak isteyecek miyimiz?
Peki, bunları duymamakla elimize ne geçecek? Bir gün yapayalnız, kimsesiz, malsız, mülksüz, parasız yola çıkacaksak?
Zoruna gidecek fakat gitmesin...
Sen hiçbir şeyin sahibi değilsin. Belki sen bugün yoksul diye hakir gördüğün, kalbini incittiğin insanlardan daha yoksulsun öteki tarafta...
Bunun endişesini taşımak için öteki tarafın var olduğuna inanmak gerek... Bunu bilerek bilinçli söyledim. Zira öteki tarafın varlığına tam inansan bu kadar kötü, bu kadar zulüm edici, bu kadar incitici olmazdın başka insanları...
Biliyor musun bir kuş sesi bile kalmayacak kulaklarında öteki tarafa giderken, bir rüzgâr sesine hasret kalacaksın...
Kimse selam vermeyecek, sen de selam verecek kimseyi bulamayacaksın...
Belki bazılarının aklı sende kalacak “Şimdi ne yapıyordur acaba” diye...
Öyleyse "Her şeyim var" demekten vazgeç. Çünkü bir gün hiçbir şeyin olmayacak o yolculuğa çıkarken...
İstediğin kadar diren dur...
