Alçaklığın, zulmün bu kadar çok olduğu başka bir çağ var mıydı bilmiyorum... Ama biliyorum çağımız zulüm, haksızlık, adaletsizlik, ölüm çağı... Dünya halklarının gözü önünde bir halk katlediyor, yok ediliyor kimselerin sesi çıkmıyor diyeceğim de hayır öyle değil...
Anlamayanlar için Filistin’den, Filistin halkından özelde Gazze’den söz ediyorum...
İnsanlık bu kadar ölmemeliydi demenin bir faydası yok. İnsanlık öldü, hak, adalet öldü... Zayıfsan arkanda, yanında kimse yoksa ölmeye, zulüm görmeye devam ediyor küçük topluluklar, küçük devletler...
En çok onların çocukları, kadınları ölüyor, öldürülüyor, aç bırakılıyor, işkenceye tabi tutuluyor... Dünyanın bütün ülkeleri zalimden, zulümden yana tavır alıyorlar eğer zayıfsan, arkanda kimse yoksa...
Hele bir de Müslümansan onların gözünde daha çok tabi tutuluyorsun zulme haksızlığa, daha çok sürgün yiyor halkın, daha çok ölüyor, öldürüyor çocuklar, kadınlar...
Kimse duymuyor annelerin çığlıklarını zayıflardansan, zulüm görenlerdensen...
Canım çok sıkkın, çok sıkım canım ey ahali diyeceğim de, desen kimin umurunda... Sonra canım sıkkın, canım çok sıkkın ey Müslümanlar diyeceğim de, onların hiç umurunda olmayacağını öğreneli çok oldu...
Müslümanlar kardeştir buyrulur Aziz Kitap’ta. Tamam kardeş de bu nasıl kardeşlik? Bu nasıl bir sorumsuzluk, vurdumduymazlık ey kardeş bildiklerim. Ne diyorsunuz Filistinli kardeşlerinizin üstüne bomba yağmasına, mermi yağmasına...
Evlerinin ablukaya alınmasına, kentlerinin, suyunun, elektriğinin kesilmesine ne diyorsunuz?
Siz de zalimler gibi, Amerikalılar gibi, Batılı kâfirler gibi mi düşünüyorsunuz kardeşleriniz hakkında?
Sizde mi terörist diyorsunuz çaresizliğin dibini yaşayan Gazzeli çocuklara?
Ölmeli, yok edilmeli mi diyorsunuz sizde Filistin halkı için?
Kaç gündür ağladım hem de gözyaşım bitene kadar... Kendi çaresizliğime bir şey yapamayışıma, ölen yüzlerce çocuk için ağladım...
Bir daha anladım yeryüzünde insanlık, adalet, hak, hukuk daha çok bitmeye devam ediyor...
Yoksullar ezilmeye, horlanmaya, köle görülmeye devam ediliyor dünya müstekbirleri tarafından...
Ya bize ne oluyor? Neden bizim kendimizce değerlerimiz kalmadı? Merhamet duygumuz kalmadı? Allah korkumuz neden azaldı bu kadar?
Beş gündür mideme kramplar giriyor, ama denmiyor kimseye... Bir zamanlar yarım ekmeği paylaşmaktan söz edenler artık sus puslar kötüler karşısında, zulüm karşısında...
Bu kadar çok ikiyüzlülük korkutuyor beni...
