Etrafına saldıran çocuk kötü değildir; kötü hisseden çocuktur. İyi hissetmek için anlaşılmayı bekleyen ve kendini güvende hissetmeyen çocuktur.
Birçok eğitimci, ebeveyn ve çocuklarla birlikte zaman geçiren yetişkinler, ne yazık ki çocuklarda istenmeyen davranışın temelinde çocukların kendini iyi ve güvende hissetmediği ihtimalini pek düşünmezler. Elbette her durum ve her çocuk için aynı durum söz konusu değildir.
Ne demek istiyorum, biraz daha açıklayalım :)
Bazı çocuklar birçok etmene bağlı olarak şiddet eğilimi gösterir ve bunu davranış olarak kazanmış olabilirler.
Bazı çocuklar ise duygularını ifade edemediği, anlaşılmadığını düşündüğünü ve kendini güvende hissetmediği için vurma, saldırma, bağırma, ağlama krizleri gibi hoşumuza gitmeyecek davranışlarda bulunabiliyor.
Her iki durumda da ‘kötü çocuk, şımarık çocuk, zorba çocuk’ etiketini yapıştırmak yerine,
temelde çocuğun ne ile mücadele ettiğini görmek biz uzmanların, eğitimcilerin, ebeveynlerin görevidir.
Biz yetişkinler de anlaşıldığımız yerde çiçek açmaz mıyız? :)
Çocukça ve sağlıkla kalın.
