Neydi o türkü, hani şu, “Yağmur yağar ıslanırsın, vay aman var ya” onu diyorum... Ne yağmur var ülkede ne yağmur bekleyen insanlar, ne yağmur duası var dillerde... Duaya ve Tanrı’ya inanmayan adamlar, kadınlar ahkâm üstüne ahkâm kesiyorlar din üstüne Tanrı üstüne, hatta ahlak üstüne...
Ahlak deyince neyi anlıyorlarsa...
Çok çok iki yüzlü ve riyakâr oldu günümüz insanı, çok çıkarcı ve menfaatperest... Sağcısı, solcusu, şeriatçısı, Atatürkçüsü hep aynı aslında. Ne söyledikleri ne anlatmaya çalıştıkları belli değil...
Bereketi tükendi şehirlerin, sokakların, hatta evlerin diyeceğim de “bereket ne?” diye soracak merak edecek çok kişi var, her şeyi bildiğini sanan ama hiçbir şey bilmeyen...
Haktan, hukuktan haberi olmayan, anne, baba sevgisinden komşu hakkından hiç haberi olmayan, ama sağına, soluna insanlık dağıtmaya kalkacak kadar utanmaz...
Ne selamdan haberi var, ne nasıl demeyi akıl ediyor sevdiğini söylediği kişilere...
Merhaba diyor kimisi de, bilmiyor merhaba neden denir ne anlama gelir... Selam Allah için verilir dersen kızan kişiler var, ama en çok solcu arkadaşlar kızıyorlar selam denmesine...
Gerçi onların çoğu dine karşı da, bunu açık açık söylemekten çekiniyorlar neden çekiniyorlarsa...
Ezan diyorlar, neden ezan yüksek sesle okunuyor diyor kimisi, kimisi neden cami yapılıyor da, okul yaptırmıyor bu zenginler gibi bahane bulma yolunda çoğu...
Demeye çalıştığımız bir şeyler bir bir elimizden gönlümüzden kayıp gitmek de, çokları umursamamak da...
Sanki güneş bile eşit doğmuyor insanlığın üstüne... Ekmek eşit değil demiyorum adil değil ekmek paylaşımı... Doymayan yoksullar, fakirler değil, doymayan varsıllar, zenginler, servet sahipleri hiç doymayanlar...
İnsanın insan yanları bir bir bir yok olmak da elinden kaymak da... Din yok olmak da, iman yok olmak da...
Ve ahlak, ahlak yok olmak da da, gündeme taşıyamıyorsun bu yok oluşları... Kimisi delisin sen diyor, kimisi yobaz, kimisi sen hangi asırda yaşadığını bile bilmiyorsun diyor...
Kardeşlik diye bir anlayış kalmadı günümüzde... Oysa eski zamanlarda en azından din kardeşliği çok önemliydi... Hele yoksulsan fakirsen seni en dindarlar bile kardeş saymaz oldular...
Camilerde imam arkadaşlar yalnızca varsıl cemaati seviyorlar, onlara nasıl diyorlar öyle değil mi?
Yoksa her şey insanca İslam’ca da, ben mi ortalığı karıştıran biriyim, keşke bunları konuşma fırsatımız olsaydı...
