Sen var ya insan kardeşim sen ve sen Müslüman kardeşim sen, sen eski zamanlara göre daha çok yalancı oldun. Daha çok kandırma yolundasın kendini, kendini kan- dırdıkça Rahman’ı da kandıracağını sanıyorsun...
Sen daha çok ikiyüzlüsün eskiye göre, daha çok haramzade riyakâr...
Farkında mısın daha çok gösteriş budala- sı oldun, kendini Tanrı’nın varisi falan sanır oldun...
Eskiye göre daha çıkarcı, daha menfaat- perest oldun... Hak derken, hukuk derken yalnızca kendi hakkını kendi hukukunu dü- şünür oldun. Başkalarının haksızlığa uğraması, adaletsizliğe uğraması seni ilgilendirmez oldu, peki neden?
İnsan olmak başkalarının hakkını, hukukunu da korumak değil mi? Hele bir de Müslüman’ım diyorsan, başkalarının hakkını korumadan Müslüman olunur mu?
Çıkarcı olur mu Müslüman, Müslüman başkalarını hakkına göz koyar mı el atar mı?
Demezler mi bu nasıl Müslümanlık nasıl inanmak Allah’a diye?
İnsan önce samimi ve yalansız olmalı... Ama biz toplum olarak samimiyetten uzaklaştık... Kendi çıkarımız için başkalarının hakkının yenmesine göz yumduk, öyle değil mi?
Herkesin yiyecek ekmeği, içecek suyu olmalı derken samimi değildik... Ekmek de su da hep bizim olmalı başkaları ne olursa olsun der hale geldik her birimiz...
Hadi öyle değil desin biriniz, hadi sen çok yanlış sözler ediyorsun desin birileri...
Hak, hakikat, gerçek çoğumuzun umurunda değil, ama çoğumuz Müslüman çoğumuz dindar hatta tarikatçı cemaatçi,nasıl oluyorsa....
Hayır, beyler hayır insan kardeşler hayır Müslümanlar, önce biz bozulduk, insan bozuldu önce Müslümanlar bozuldu...
Allah’ın hakkını gözetmeyi çoktan unuttuk... Dinin hakkını kitabın yolunu, kısacası insanlık yolunu önce biz terk ettik...
Önce biz ezdik çimenleri, ağaçları biz kestik, biz talan ettik Allah’ın mülkünü, ne- den zorunuza gidiyor bu sözler?
Toprağa ihanet ettik, söze ihanet ettik kelimelere ihanet ettik ve her şeyin para olduğuna iman edenler olduk...
Kalpleri kırılmaması gereken adamların kalplerini kırdık, Meryem soylu kadınları anneleri kızları üzdük...
Kırdık, döktük, ölüme yolladık kimilerini...
Ve şimdi oturmuş bahçede çiçek sokakta insan camide Müslüman kalmadı deyip duruyoruz...
Suçlu önce sensin sen... Çok günahkâr çok yalancı... Herkes ama herkes... Ne kadar siyasetçi varsa ne kadar din iman diyen varsa, Allah diyen varsa hep birlikte ikiyüzlü olduk...
Öyle olmasaydı bu kadar karanlık zalim olmazdı sokaklar...
Utanmayı unuttuk utanmayı... Kimse utanmıyor artık çağımızda ülkemizde şehrimizde sokağımızda...
